فرشاد مومنی: انگار در دانشکدههای اقتصاد گرد مرگ پاشیده شده /دادههای رسمی غیب میشوند
تاریخ انتشار: ۱۳ آبان ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۰۲۵۰۱۶
فرشاد مومنی در نشست هفتگی موسسه دین و اقتصاد در سخنانی با عنوان «رمزگشایی از پیوندهای میان رانتجویان و نظام بودجه بندی کشور؛ مرور ۱۱۰ سال گذشته تا امروز» تاکید کرد: طنز تلخی است که در دانشکدههای اقتصاد مناسباتی پدیدآمده که افراد متخصص ترجیح میدهند نظر ندهند.
به گزارش خبرآنلاین، این اقتصاددان تاکید کرد: این همه فاجعه اقتصادی گریبانگیر کشور است اما صدایی شنیده نمیشود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
مثلا در خصوص قرارداد ۲۵ ساله ایران و چین که یک سطوح حداقلی از آن منتشر شد، به قاعده تجربه ۲۰۰ ساله جذب سرمایهگذاری خارجی در ایران با جزییات میتوان درک کرد که منافع بلندمدت چین در این قرارداد لحاظ شده اما کوچکترین منافع توسعهای ایران در آن دیده نمیشود. اگر اجازه ورود به جزییات داده میشد، کارشناسان میتوانستند شما را تقویت کند و قدرت چانهزنی کشور را بالا ببرند.
دادههای رسمی غیب میشوندوی در مورد عدم شفافیت برخی از دادههای رسمی کشور گفت: اخیرا مشاهده میکنیم که دادههای رسمی غیب میشوند و پنهانکاری افزایش مییابد. در حالیکه باید گفت «امین شما مردم است»، وگرنه دادههای اقتصادی ایران را خارجیها بهتر از شما در اختیار دارند. همین الان در سایتهای خارجی دادههای اقتصادی ما از بسیار سازمانهای داخلی جامعتر و بهروزتر است.
این پنهان کاریها با مناسبات رانتی مصرفمحور وابستگیآور و نابرابر پرفساد پیوند دارد. حواسمان باشد که شفافیتزدایی از دادههایی که امکان مشارکت و موثر دانایان را به حداقل میرساند به نفع مردم، حکومت و آینده کشور نیست. به نفع آنانی است که در تبلیغات به آنها استکبار جهانی میگویند.
مومنی ادامه داد: در سالهای اخیر دادههای سهم واسطهگریهای مالی را حذف کردهاند، این چه ارتباطی با استکبار جهانی دارد؟ جز این است که میخواهند کارهای ناشایست را باب میکنند؟ یا مدتی است که دادههای مربوط به اضافه برداشت بانکها از بانک مرکزی را حذف کردهاند، چه کسی از این قضیه نفع میبرد؟ این رانتهای ارزشزدا و ضد توسعه، با پنهانکاریها مرتبط است و آنها هم با تاجر باشیها و منافع بیگانگان پیوند دارند.
وی یادآور شد: کالاهایی را قاچاق اعلام و ممنوع الورود میکنند، بعد گزارشهای رسمی نشان میدهند در برخی زمینهها ۵۰ درصد بازار کشور تحت پوشش این کالاها است. پس این چه قاچاقی است؟ اکنون نیز زمزمههایی برای افزایش قیمت حاملهای انرژی مطرح میشود و کسانی دوباره بحث قاچاق آن را مطرح میکنند.
باید توجه داشت که قاچاق بنزین و گازوییل از طریق زیر زبان یا گذاشتن در جیب صورت نمیگیرد، وقتی خودتان میگوید که لولههای چنداینچی برای این کار وجود دارد آن سیستمی امنیتی که میتواند ریگی را از آسمان پایین بیاورد، چطور این فرایند ساخت و انتقال را متوجه نمیشود؟
هشدار نسبت به مولدسازیاین کارشناس اقتصادی با اشاره به طرح مولدسازی داراییهای دولت افزود: تحت عنوان مولدسازی، ارزشمندترین داراییهای کشور، بدون نظارت بایسته و با قیمت غیر شفاف به گروههای نامشخص واگذار میشود. پیش از مولدسازی با ابزار به اصطلاح «خصوصیسازی» این اقدامات انجام گرفت.
آیا نمیخواهید بدانید چه پیوند تکاندهندهای بین خصوصیسازیهای آن دوره با سقوط بنیه تولید، تشدید فقر و فلاکت مردم و سقوط توان مالی حکومت وجود دارد؟ البته وقتی ما نسبت به مولدسازی هشدار دادیم، پاسخ دادند که یعنی شما میگویید دولت از داراییهای خود استفاده نکند؟
مومنی افزود: ما بارها مشاهده کردیم که ذیل پرچمهای خیلی خوب، کارهای خیلی بد انجام شد. براساس گزارشهای رسمی که ۱۰ سال بعد از فاجعه خصوصی سازی توسط سازمان برنامه در سال ۷۷ منتشر شد، همه عواملی که باعث عدم فعالیت بنگاههای بزرگ دولتی میشدند، به بنگاههای خصوصی هم اجازه کار نمیدادند.
یعنی باید ابتدا مانع را برطرف کرد و سپس راجع به مالکیت تصمیم گرفت. در حوزه مولدسازی، بیمحابا رقمهای وحشتناکی نوشته میشود بدون اینکه هیچ برنامهای برای نحوه تخصیص آن وجود داشته و سیستم نظارت برای آن تعبیه شده باشد.
چقدر باید برای یک حکومت داعیهدار فرهنگ ناپسند باشد که یکی از پاکدامنترین و برجستهترین خیریههای مدرسهساز، اعتراض کند که مدارس ساخته شده توسط خیرها را در طرح مولدسازی قرار دادهاند.
کانال عصر ایران در تلگراممنبع: عصر ایران
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۰۲۵۰۱۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تیغ شدت مصرف انرژی روی گلوی اقتصاد ایران
بررسی روند شدت مصرف انرژی در ایران و جهان طی ۳۰ سال گذشته نشان میدهد درحالی که جهان به سمت کاهش شدت مصرف انرژی حرکت کرده، این مسیر در ایران بالعکس طی شده و بر خلاف جهان، به سمت افزایش شدت مصرف انرژی حرکت کردهایم. - اخبار اقتصادی -
به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، اقتصاد روبهتوسعه ایران یک پاشنه آشیل بزرگ دارد و آن هم "شدت مصرف انرژی" است. شدت بالای مصرف انرژی در ایران، فقط بهمعنای این نیست که ایرانیها مردمی مُسرف هستند، بلکه بیشتر نشاندهنده این است که ساختار فعلی حاکم بر توزیع و مصرف انرژی در ایران، ساختار ناکارآمدی است که منجر شده بیش از نیاز طبیعی هر فرد، انرژی مصرف شود و عمده مصارف انرژی کشور در بخش غیرمولد باشد.
در ایران روزانه بر اساس ارزش حرارتی، به طور متوسط معادل 7 میلیون بشکه انرژی مصرف میکنیم و درحالیکه چهارمین مصرف کننده گاز جهان و دوازدهمین مصرف کننده نفت جهان هستیم و در مجموع مصارف نفت و گاز ششمین رتبه مصرفی را در جهان داریم، اقتصاد ما اقتصاد بیست و پنجم جهان است. این آمار بهمعنای این است که انرژی را بهحجم بسیار زیاد مصرف میکنیم اما این مصارف بالا، نقشی در رشد اقتصادی کشور ندارد.
ایران با داشتن بیشترین ذخایر نفت و گاز جهان، توانمندی مبتنی بر دانش روز در صنعت برق و گاز، وجود زیرساخـتهای منحصربهفرد در انتقال و توزیع برق و گاز و نیروی توانمند انسانی باید از "انرژی" به عنوان یک نقطه قوت در معادلات اجتماعی، اقتصادی و سیاسی کشور منتفع شود، اما اکنون دچار ناترازی در بخشهای مختلف مرتبط با انرژی هستیم و بهعبارتی "انرژی" به جای نقطه قوت، بهنقطه ضعف کشور تبدیل شده است.
شدت بالای مصرف انرژی که شامل مصارف بیشاز نیاز در بخشهای غیرمولد و مصارف غیربهینه در بخشهای مولد است، دلیل تبدیل شدن "انرژی" به نقطه ضعف کشور بهجای اتکای اقتصاد به "انرژی" به عنوان نقطه قوت است.
بررسی روند شدت مصرف انرژی در ایران و جهان در طی 30 سال نشان میدهد درحالی که جهان به سمت کاهش شدت مصرف انرژی حرکت کرده، این مسیر در ایران بالعکس طی شده و بر خلاف جهان، به سمت افزایش شدت مصرف انرژی حرکت کردهایم.
همانطور که در نمودار بالا مشخص است، شدت مصرف انرژی در ایران در 30 سال اخیر رشدی 85درصدی داشته است؛ درحالی که متوسط شدت مصرف انرژی در همین مدت در جهان کاهشی بوده است.
در سال 1389 مصوب شد که شدت مصرف انرژی کشور در برنامه پنجم توسعه 50درصد کاهش یابد و بعد از عدم تحقق این امر، همین تکلیف برای برنامه ششم توسعه مشخص شد که آن هم محقق نشد.
از دلایل عدم تحقق کاهش شدت مصرف انرژی، با وجود طرحها و برنامههای متعددی که تدوین و اجرایی شده، "ارزانبودن انرژی" در ایران است. حاملهای انرژی امروزه مهمترین فاکتور اقتصادی هر جامعهای محسوب میشوند و در کشورهای مختلف جهان، از همسایگان آسیایی ما تا کشورهای اروپایی و امریکایی، حاملهای انرژی بهگونهای قیمتگذاری شده که مصرف کننده چه در خانهها و چه در بخشهای تجاری و صنعتی، "بهینهسازی مصرف" را در اولویت خود قرار میدهد.
در ایران اما ارزانبودن انرژی موجب شده در هیچکدام از بخشهای مصرفی، چه در نگاه مردم در خانهها و چه در بخش صنعت و ... "بهینهسازی مصرف انرژی" و "ارتقای بهرهوری در بخش انرژی" اولویت نداشته باشد.
اگر در پایان هر سال مطابق تورم اعلامی بانک مرکزی و یا مرکز آمار ایران، میزان انرژیبها نسبت به تعرفههای سالانه در سال بعد افزایش یابد، این بهمعنای ثابت ماندن تعرفههای انرژی است اما اگر مطابق با آنچه در یک دهه اخیر در ایران حاکم بوده، تعرفهها برای سالهای متمادی بدون تغییر باقی بماند، بر اساس تورم دو رقمی که در جامعه وجود دارد، هر ساله سهم هزینههای انرژی در سبد خانوار در حال کاهش است و بهعبارتی فاکتور مهم انرژی که مصارف بیرویه و غیربهینه، آنرا به پاشنه آشیل اقتصاد کشور تبدیل کرده، سالبه سال در ایران در حال ارزانتر شدن است.
انتهای پیام/